Wystawa Spotkanie jest niczym innym jak samym spotkaniem, rozumianym na wiele sposobów i odbywającym się na wielu poziomach. Spotkaniem dwójki artystów, dwójki przyjaciół, dwóch różnych światopoglądów i pomysłów na to, czym jest sztuka, do czego jest nam potrzebna i jakie pełni funkcje. Epidemia COVID-19 nadała jej nowe znaczenie - spotkania, które nigdy się nie odbyło - sytuacji, której każdy z nas doświadczał nie raz przez ostatnie miesiące. Wystawa powstała w tych specyficznych warunkach, w których artyści, zamiast wspólnie pracować nad projektem, musieli zająć się nim odrębnie, opierając się na komunikacji pośredniej, ustalając grafik działań tak, aby, wbrew pierwotnym założeniom, nigdy się nie spotkać.
Paweł Zaręba i Krzysztof Żwirblis, reprezentanci średniego pokolenia polskich artystów, reprezentują dwa skrajnie odmienne nurty sztuki współczesnej. Zarębę interesuje forma i poszukiwanie piękna wytwarzanych obiektów. Żwirblis jest zaangażowanym społecznie aktywistą, uczestnikiem kilkuset przedstawień, akcji ulicznych i projektów performatywnych. Był członkiem eksperymentalnej grupy Akademia Ruchu i kuratorem galerii AR w kinoteatrze Tęcza oraz Galerii Studio w Warszawie. Sam koncept spotkania jest kluczowy dla jego działań, które angażują nie tylko artystę, lecz również widzów, lokalne społeczności, z którymi pracuje. Z kolei Zaręba spotyka się sam na sam z materią malarską, po czym pozwala na kolejne indywidualne i intymne spotkania widza z jego twórczością. Dzięki interwencjom powstałym w galerii, można prześledzić proces powstawania niektórych prac.
Na wystawie zaprezentowane zostały filmy i fotografie Krzysztofa Żwirblisa dokumentujące działania performatywne, wielodniowe akcje społeczno-artystyczne oraz instalacje w przestrzeni publicznej, które powstały głównie w ciągu ostatnich trzech lat. Dla artysty ważna jest wymiana opinii i doświadczeń z widzem, który staje się aktywnym uczestnikiem działania. W projekcie Muzeum Społeczne, zrealizowanym przy okazji Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Efemerycznej Konteksty w Sokołowsku, Żwirblis połączył spotkania z mieszkańcami regionu z tworzeniem filmu i zrealizowaną na koniec projektu wystawą. Każdy z elementów jest tak samo ważny, a ideą, która za nimi stoi jest przekonanie o tym, że każdy z nas jest skarbnicą historii, doświadczeń i przedmiotów wartych tego, by tworzyły osobne, prywatne muzeum. Artysta myśli o przeprowadzeniu podobnej aktywności w Zalesiu Górnym, jednak obecne warunki niestety na to nie pozwalają. Inne filmy i dokumentacje dotyczą akcji przeprowadzonych między innymi na Placu Konstytucji i na Kamionku w Warszawie, oraz we włoskim mieście Faenza. Pokazana została również starsza seria - Mimikra z 1983 roku, portrety środowiska artystycznego związanego ze Studenckim Centrum Środowisk Artystycznych Dziekanka, członków Akademii Ruchu. Jedna z interwencji znalazła się również na zewnątrz galerii.
Paweł Zaręba przedstawia swoje najnowsze prace na papierze i płótnie, dokonał również interwencji malarskich w przestrzeni galerii. Działanie Zaręby, skupiające się na powrocie do istoty malarstwa, jest z założenia niezmiennie różne od twórczości Żwirblisa, co stanowi ciekawe połączenie nie tylko wizualne, lecz również koncepcyjne. Skupione na poszukiwaniach formalnych prace Zaręby nie potrzebują widza - uczestnika wydarzeń, aby powstać. Proces twórczy odbywa się między materią malarską i przestrzenią. Widz jest gościem - odkrywcą w intymnym świecie tworzonym w pojedynkę.
W późniejszym terminie planowana jest wspólna inicjatywa artystów, której celem będzie animacja i rewitalizacja opuszczonego obiektu w Zalesiu Górnym, jakim jest dawny bar znajdujący się w drodze nad stawy. Ten bar również mógłby nazywać się Spotkanie, do czego nawiąże w swoim działaniu Żwirblis, nadając miejscu nazwę i odwołując się do jego dawnej funkcji - miejsca spotkań mieszkańców Zalesia.
Urodzony w 1965 r. w Warszawie. Studiował malarstwo i grafikę w Hochsuchle für Grafik und Buchkunst w Lipsku, w Niemczech. Dyplom obronił w pracowni prof. Heinza Wagnera. Następnie kontynuował studia mistrzowskie na tej samej uczelni. Stypendysta Berkenhoff-Stipendium, Worpswede, Kulturfonds Berlin, Kunstfonds Sachsen, ZAiKS oraz Gminy Piaseczno. Obecnie mieszka i pracuje w Zalesiu Górnym.
Urodzony w 1953 r. w Warszawie. Absolwent Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1976 r. członek eksperymentalnej grupy Akademia Ruchu. W latach 1992–1997 był kuratorem Galerii AR w Kino/Teatr/Tęcza, a w latach 2007–2012 kuratorem Galerii Studio w Warszawie. Od 2005 r. realizuje wielodniowe akcje artystyczne z udziałem lokalnych społeczności, w tym projekt Muzeum społeczne, który miał 23 edycje od 2010 r. Prowadzi od 2011 r. warsztaty performatywne połączone z pokazami w przestrzeni publicznej, ostatnio na festiwalach: Literatura jak fotosynteza, Warszawa 2018, Warsztaty z rewolucji, Poznań 2018 i Maurerspringer, Faenza 2019. Miejscami prezentacji jego projektów były m. in.: Zachęta Narodowa Galeria Sztuki; CSW Zamek Ujazdowski; Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie; Muzeum Miasta Skopje; Kunstraum Pro Arte, Hallein (Austria); Museo Carlo Zauli, Faenza.
Partnerzy wystawy: Fundacja Pomieszczenie Wystawowe, Fundacja Odrodzenie, Gmina Piaseczno, Fundusz Popierania Twórczości ZAiKS, Centrum Kultury w Piasecznie, Book & Art, Grupa CSV, firma Ledvance Sp. z o.o.
Specjalne podziękowania kierujemy do Pani Krystyny Staweckiej oraz Pana Andrzeja Szczygielskiego.
Tekst: Ewa Sułek
